Winnica o powierzchni 7 hektarów na dachu nowego lotniska we Florencji

Projekt nowego terminala międzynarodowego lotniska „Amerigo Vespucci” we Florencji-Peretola, w sercu najważniejszego i najbardziej znanego włoskiego obszaru winiarskiego, zostanie wzbogacony o winnicę o łącznej powierzchni 7 hektarów .

Projekt sygnowany jest przez znaną pracownię architektoniczną Rafael Vinolyz biurami w Nowym Jorku (USA) i Montevideo (Urugwaj), przy czym wdrożenie odbędzie się w dwóch fazach: pierwsza do 2026 r., druga nie później niż do 2035 r.

Winnica będzie znajdować się na dachu głównego budynku i delikatnie wznosić się, aby pomieścić pod nią nowy terminal lotniska, który będzie w stanie obsłużyć ponad 5,9 miliona pasażerów międzynarodowych rocznie.

Do lotniska o łącznej powierzchni 50.000 XNUMX metrów kwadratowych można będzie dotrzeć różnymi środkami transportu multimodalnego, w tym nowym systemem lekkiego metra, który stworzy szybki i zrównoważony przesiadkę łączącą lotnisko ze stolicą regionu Toskanii oraz z całe terytorium i odwrotnie.

Sky Cruise to nuklearny gigant nieba na 5.000 pasażerów
FluxJet to hybryda pociągu i samolotu, która zrewolucjonizuje nasze podróże
Raffaella Greco: „Od przemysłu lotniczego i kosmicznego w San Marino do klastra sektorowego”

Pas startowy wydłużony i zorientowany o 90 stopni, aby lepiej służyć współczesnej aeronautyce

Jedną z głównych innowacji projektu jest reorientacja pasa startowego istniejącej infrastruktury, która jest dziś za krótka na potrzeby współczesnej aeronautyki i na którą negatywnie wpływają pobliskie wzniesienia, które ograniczają jej eksploatację w fazie startu i lądowania .

W nowej koncepcji pas startowy zostanie odsunięty od okolicznych wzniesień poprzez obrócenie pasa asfaltu o 90 stopni, a jego zabudowa zostanie wydłużona.

Schemat architektoniczny przewiduje, że jedna z winnic, które stanowią powracający element panoramy obszarów wiejskich wokół Florencji i które ucieleśniają ważną rzeczywistość produkcyjną i rzemieślniczą, w rzeczywistości stanowi jedynie niewielką część systemu parków i ogrodów, który ma zostać utworzonego wokół nowego lotniska i aby było ono częściowo „oddzielone” od podłoża, aby pomieścić znajdujący się pod nim budynek terminalu.

Konstrukcje liniowe z prefabrykowanego betonu będą musiały zawierać grunty i systemy nawadniające, niezbędne do zbiorów winogron i produkcji wina.

Obiekt będzie podnoszony za pomocą sieci rozgałęzionych kolumn, która zachowa elastyczność układu wewnętrznych elementów terminala, w szczególności nośnych.

Obszar winorośli na dachu będzie wyższy w części znajdującej się najbliżej pasów startowych i będzie stopniowo zakrzywiał się w kierunku obrzeży lotniska.

Podzielony samolot w kształcie litery „V” dla zrównoważonego lotnictwa
Galeria zdjęć, „Podniebny jacht” Lazzariniego podczas „zielonego” lotu
Lotnictwo międzynarodowe skupi się teraz na paliwach zrównoważonych

38 pochyłych rzędów przeplatanych świetlikami zapewniającymi podróżującym naturalne światło

Pomiędzy każdą z tych pochyłych i podwyższonych konstrukcji (w sumie 38, o szerokości 2,8 m i długości od 455 do 570 m) umieszczone zostaną izolowane świetliki o szerokości 1,2 m, które zapełnią wnętrza naturalnym światłem.

Trapezowy przekrój konstrukcji (węższy u dołu niż u góry) zwiększy kąt, pod jakim toskańskie niebo będzie można obserwować od dołu przez podróżnych tranzytowych na terenie międzynarodowego lotniska „Amerigo Vespucci”.

W Peretoli powstanie zatem 38 rzędów produktywnych winnic, które będą rosły na dachu budynku, zapewniając doskonałe właściwości termoizolacyjne i co przyczyni się do uzyskania przez budynek oceny zrównoważonego rozwoju LEED Platinum.

Mniej hałaśliwe i bardziej zrównoważone lądowania i podejścia do lotnisk
Leonardo wypuścił na rynek nowy zdalnie sterowany helikopter AWHero
Diagnostyka podczas lotu jest kluczem do bezpieczeństwa samolotu

Ogromna powierzchnia niewidoczna z katedry Brunelleschiego, powierzona lokalnemu rolnictwu

Zbiorem winogron, winifikacją i produkcją wina zajmie się jedna z głównych florenckich firm rolniczych.

Lokalny „nektar bogów” będzie przetwarzany i dojrzewany na miejscu w wyspecjalizowanych piwnicach znajdujących się pod obszarem, w którym teren zaczyna się opadać, tworząc dach samego terminala.

Trudność projektu polega jednak na badaniu rozkładu ciężaru pola winnicy, drenażu i obciążenia wiatrem.

Z produkcyjnego punktu widzenia należy również wziąć pod uwagę zmienną związaną z mikroklimatem obszaru płaskiego, takiego jak lotnisko.

Ta ogromna zielona powierzchnia, która zakryje terminal podczas obserwacji z dachu katedry Filippo Brunelleschiego i innych ważnych punktów panoramicznych stolicy Toskanii, posłuży nie tylko jako nowy punkt odniesienia dla zrównoważonej przyszłości Florencji, ale także jako symbol tradycji, historii i ducha innowacyjności, który będzie nadal napędzał włoską gospodarkę w XXI wieku.

Latające taksówki: czy to zielony punkt zwrotny mobilności w mieście?
Destrukcyjny wzrost liczby dronów na subkontynencie indyjskim
Galeria zdjęć, gigantyczny sterowiec zaprojektowany przez Hashem Al-Ghaili

Wewnętrzny „kwadrat”, na którym przyloty i odloty mogą płynąć razem, a nie osobno

Projekt nowego lotniska w Lily City, będący efektem pomysłowości biura architektonicznego Rafael Viñoly, również stworzy natychmiastowe poczucie miejsca i poprawi komfort pasażerów.

Lotniska w rzeczywistości często są mylącymi miejscami, po których można się poruszać (lub „nie-miejscami”, jak zacytowano francuskiego filozofa Marca Augé) i którym brakuje empirycznego punktu odniesienia ze względu na sposób, w jaki zwykle rozmieszczone są strefy przylotów i odlotów, następnie do siebie lub ułożone pionowo.

Umieszczając przyloty i odloty naprzeciwko siebie w dużej przestrzeni publicznej, np. na „placu” w centrum nowego terminala, projekt lepiej zorganizuje cały ruch wchodzący i wychodzący z lotniska oraz dostęp do transportu publicznego, parkingów i sklepów który będzie służył lokalnej społeczności i podróżnym.

W Rzymie największy system fotowoltaiczny na własne potrzeby w Europie
Wkład szwajcarskich sił powietrznych w ochronę klimatu
Aerodynamika i innowacyjna „sztuka” projektowania lotniczego

Dla pasażerów w tranzycie ograniczone podróże i wizualne połączenia z miejscem docelowym

Po jednej stronie przestrzeni publicznej strefa odpraw Firenze-Peretola będzie prowadzić do szeregu schodów ruchomych, które wzniosą się na wysokość 8 metrów do peronu, na którym mieszczą się służby imigracyjne, strefy wolnocłowe, restauracje i salony.

Planowany peron połączy się z wewnętrznym „placem” i halami przylotów, aby dotrzeć do dużej hali odlotów, której bramy i całkowicie przeszklony dach będą wychodzić na pas startowy i pobliskie wzgórza.

Wszystko dlatego, że dzięki takiemu rozwiązaniu model przepływu pasażerów będzie zawsze bardzo przejrzysty i intuicyjny, ponieważ podróżni będą mogli zachować wizualne połączenie z miejscem docelowym.

Na przykład przylatujący pasażerowie będą mogli zobaczyć wyjścia z terminalu na „placu” od chwili opuszczenia odrzutowca połączonego z ich samolotem.

W rzeczywistości odległość, jaką będą musieli pokonać, zanim dotrą do dużej przestrzeni publicznej i jej opcji transportu multimodalnego, została w jak największym stopniu zmniejszona, z korzyścią dla podróżujących.

Czy samoloty pasażerskie przyszłości przejdą… „test hałasu”?
Airspeeder MK4 to najszybszy elektryczny samolot na świecie
W San Marino pierwsze międzynarodowe wydarzenie w sektorze lotniczym